AT1 Sottolinea le forme del verbo fero, analizzale e individua il relativo soggetto; traduci quindi le frasi, scegliendo il significato opportuno. Segui l’esempio.
Largitiones (largitio, “donazione”) principis adversus casum (casus, “sventura”) solacium tulerunt. (Tac.)
tulerunt = perfetto attivo, 3a p. p.; soggetto = largitiones
Le donazioni del principe portarono consolazione a fronte della sventura.
a. Res quae in toto mundo sunt, ut ferunt, amicitiam contrahĕre (contraho, ĕre, “unire”) et discordiam dissipare possunt. (da Cic.)
b. Nemo (nom.,“nessuno”) personam diu (“a lungo”) ferre potest. (Sen.)
c. Nefarius (nefarius, a, um, “scellerato”) fuit Hippias, Pisistrati filius, qui arma contra patriam tulit et in Marathonia pugna cecidit. (Cic.)
d. Stulti timent fortunam, sapientes eam ferunt. (P. Sirus)
e. Qui fert auxilium malis, post aliquot (“un certo”) tempus dolet (doleo, ēre, “soffrire”). (Phaedr.)
f. Ille septuaginta (“70”) annos et supra (“e oltre”) secum ferebat. Sed aetatem bene ferebat, niger tanquam corvus. (Petr.)
g. Germani minime frigora atque inediam ferebant. (da Tac.)
h. Agmen fertur per planitiem in urbem. (Liv.)