I Consoli romani sconfiggono gli Equi
Dum apud Antium haec geruntur, interim Aequi, robore iuventutis praemisso, Tusculi arcem improvise nocte capiunt: cum reliquo exercitu haud procul moenibus Tusculi considunt. Hac re celeriter Romam nuntiata et ab Roma in castra Antium perlata, movent Romanos. Consul Fabius, omissis omnibus rebus, praedam ex castris raptim Antium convehit; ibi modico praesidio relicto, citatim (“rapidamente”) agmen Tusculum ducit. Nihil praeter arma milites secum ferre licet; commeatum ab Roma consul Cornelius subvehit.
Aliquot menses Tusculi bellatum est. Parte exercitus consul castra Aequorum oppugnabat, sed vi nunquam eo subiri potuit: fames postremo inde detraxit hostem. Postquam ad extremum ventum est, Aequi inermes nudique omnes sub iugum a Tusculanis missi sunt. Hos, dum ignominiosa fuga domum se recipiunt, Romanus consul in Algido monte consecutus est, ad unum omnes occidit. Et alter consul, pulso hoste, et ipse ab Urbe profectus est.
(da Livio)