Mario contro i Cimbri e Teutoni
Romani in Numidia contra Iugurtham bellum gesserunt sed in ea orbis parte, ubi (“dove”) Germanorum et Gallorum gentes erant, ipsi consules M. Manlius et Q. Caepio a Cimbris, Teutonis, Tugurinis, Ambronibusque apud flumen Rhodanum magna caede victi sunt; etiam castra sua et magnam peditum partem perdiderunt. Timor Romae magnus fuit et tota civitas ad id tempus Punicorum bellorum et ad ipsum Hannibalem cogitavit. Ergo Marius post victoriam Iugurthinam consul est factus, in Galliam missus est atque ab eo bellum contra Cimbros et Teutones decretum est. Ei nova potestas fuit et collegam habuit Q. Lutatium Catulum. Cum Cimbris itaque conflixit et duobus proeliis CC milia hostium cecidit, LXXX milia et ducem eorum Teutobodum cepit.
Postea Cimbri et Teutones in Italiam traduxerunt cum copia infinita virorum. Iterum ipsi C. Marius et Q. Catulus contra eos dimicaverunt, eadem victoria eis fuit, sed a Catuli parte tremenda caedes fuit. Nam eo proelio CXL milia milites aut in pugna aut in fuga caesi sunt, LX milia capti sunt. Romani milites trecenti solum (“soltanto”) perierunt. Ea belli finis fuit; Romae eorum triumphi a senatoribus decreti sunt.
(da Eutropio)