Presagi della morte di Cesare
Caesari futura caedes evidentibus prodigiis denuntiata est. Eum immolantem haruspex Spurinna monuit ut caveret periculum, quod non ultra Martias Idus proferretur1. Pridie autem easdem Idus avem cum laureo ramulo Pompeianae curiae se inferentem volucres varii generis ex proximo nemore persecutae ibidem discerpserunt. Ea vero nocte, cui inluxit dies caedis, et ipse sibi visus est per quietem interdum supra nubes volitare, alias cum Iove dextram iungere; et Calpurnia uxor imaginata est conlabi fastigium domus maritumque in gremio suo confodi; ac subito cubiculi fores sponte patuerunt. Ob haec simul et ob infirmam valitudinem diu cunctatus putavit se continere et quae apud senatum proposuerat agere differre, tandem quinta fere hora progressus est. Dein pluribus hostiis caesis, introiit curiam spreta religione Spurinnamque irridens et ut falsum diceret arguens, quod sine ulla sua noxa Idus Martiae aderant. Spurinna respondit diem non praeterisse.
(da Svetonio)